πυρομορφίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) φωσφορικό ορυκτό τού μολύβδου και τού χλωρίου το οποίο αποτελεί μέλος μιας ομάδας ορυκτών που έχουν παρόμοια δομή και παρόμοιες ιδιότητες με τον απατίτη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pyromorphite (< πυρ + μορφή + κατάλ. -ίτης). Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στον Αν. Κ. Χρηστομάνο].